Самыя папулярныя старонкі

Каля пешаходнага перахода на гулкай гарадской вуліцы паспрачаліся сябры-трэцякласнікі Ваня, Пеця і Алесь. далей »

Тата пайшоў на працу, а Міколка з мамай застаўся дома. Пакрыў­дзіўся на маму. Учора ён без дазволу з хлопчыкамі ў лес пайшоў далей »

Алесь па матэматыцы атрымаў толькі два балы. Гэтую адзнаку настаўніца Вера Іванаўна ў дзённік яму паставіла. далей »

Бабуля Ганна кожную вясну купляла куранят, бо старыя куры альбо не несліся, альбо яна пера­давала іх у горад. Хай будзе Танюшы на суп. далей »

Пасля ўрокаў тата зайшоў да Пеці ў школу, і яны скіраваліся дадому.
- Ну, як справы? - спытаў тата.
- Добра, - адказаў Пеця. - Мяне сёння Ганна Рыгораўна пахваліла.
- За што?
- За малюнак. Пачакай, я табе яго зараз пакажу! - Пеця пакорпаўся ў заплечніку і выцягнуў альбом. - Вось, глядзі! далей »

«Выражы мне з кардону вялiкае сэрца i абклей яго фальгою!» далей »

Дзецi прынеслi караваі, гароднiну i садавiну. Цiна прынесла мяшэчак вылушчаных арэхаў. I толькi Цiно паклаў на талерку спiсаны аркушык паперы. далей »

А раніцай, калі Ева прачнулася, то была ўжо ў Афрыцы. У аэрапорце Еву з бабуляй сустракаў дзядзька Нбога са сваім сынам Мбагам. Яны былі чорныя! Як шакалад! далей »

У Евы была бабуля – такая, якой не мела ніводнае дзіця ў двары. Суседскі Міхась, праўда, сцвярджаў, што ягоная бабуля ўмее стрыгчы вушамі, як конь, але хто тое бачыў? далей »

- Еж! - Сказала мама. - Без ніякіх раздабараў!
Я сказаў:
- Бачыць не магу манную кашу! далей »

І як толькі Дымка ўзялася з Мурзікам, Антон даволі спрытна схапнуў яе костку ды драла! Куды ён падзеў костку, не ведаю, але толькі ў момант прыкулдыбаў назад і сядзіць сабе, пазірае. далей »

- Колькі ж каштуе такая груша? - пацікавіўся тата.
- Цапстрыкі якія-небудзь, - сказаў я. - Рублёў дзесяць ці пяцьдзесят.
- Ты ўскруціўся, братка, - сказаў тата. - Перабіся так-сяк без грушы. Не змарнееш. далей »

Мішка трымаўся рукамі за жывот, нібыта яму вельмі балюча, і крычаў:
- Вой, скісну са смеху! Сыскі! далей »

Я там буду заваёўваць прыроду, і тата прыедзе з дэлегацыяй на Алтай, убачыць мяне, і я спынюся на хвілінку, скажу:
“Дабрыдзень, тата”, - і пайду далей заваёўваць. далей »

А калі сталі піць гарбату з абаранкамі і брынзай, мама спытала:
- Ну, як твой самазвал?
А я сказаў:
- Я, мама, змяняў яго. далей »

Восеньская слата за дзень цэлы надта прабрала Максіма. Хоць у гасцінічным вестыбюлі не было яшчэ добрага цяпла, але з першага кроку, з дзвярэй ужо, пачуўся тут чалавек быццам бы ямчэй далей »

Dobraga zdarouja!
Naraskazwau dzeciam kolki apawiadanniau, katoryjapamiataju z radyjo-maciugalnika 50-h gadou далей »

Час жыцьця (159Kb)
Падарожжа (283Kb)
Бачыць! (229Kb)
і іншыя далей »