Старонка 1 з 1.
|
Каментары |
Народныя забаўлянкі: як, калі і навошта    
Чаму іх гэтак любяць дзеці? Магчыма, за простыя і запамінальныя словы, якія няцяжка вывучыць і пазнаваць нават двухгодкам. А можа, рэч у тым, што народныя забаўлянкі пранізаныя добрай энергетыкай усіх стагоддзяў... далей »
| 0 |
Увага! Розніца полаў існуе!    
У апошнія 30 год моднай была тэорыя пра тое, што адрозненні паміж хлопчакамі і дзяўчынкамі ствараем мы самі. Згодна з гэтай логікай, розніца полаў узнікае праз вопратку, цацкі і падобнае. Мэтай гэтага было адрынуць старыя стэрэатыпы далей »
| 0 |
Тры стадыі развіцця хлопчыкаў    
Першая стадыя ахоплівае перыяд з нараджэння да 6 гадоў – узрост, калі хлопчык больш за ўсё звязаны з матуляй. Гэта “ейны” хлопчык, нават калі бацька грае вельмі вялікую ролю ў жыцці дзіцяці далей »
| 0 |
Дзіця не ўмее прайграваць
| 1 |
Сарамлівае дзіця - чым бацькі могуць дапамагчы
Сарамлівасць – гэта такая ўнутраная пазіцыя чалавека, калі ён залішне зважае на меркаванні іншых людзей. Чалавек робіцца празмерна адчувальным да непрымання яго людзьмі навокал. Адсюль – жаданне ўнікнуць людзей і сітуацый, якія патэнцыйна пагражаюць крытыкай наконт ягонай знешнасці ці паводзінаў. Як вынік, чалавек імкнецца трымацца ў ценю, пазбягаць стасункаў, якія могуць прыцягнуць залішнюю ўвагу да яго асобы. далей »
| 0 |
Як слухаць дзіця
Прычыны цяжкасцяў дзіцяці часта бываюць схаваныя ў сферы ягоных пачуццяў. Тады практычнымі дзеяннямі – паказаць, навучыць, скіраваць – яму не дапаможаш. У гэткіх выпадках найлепей... яго паслухаць. Праўда, не так, як мы прызвычаіліся. Псіхолагі вынайшлі і вельмі падрабязна апісалі спосаб «дапаможнага слухання», якое інакш называюць «актыўнае слуханне». Што значыць актыўна слухаць дзіця? далей »
| 0 |
Калі дзіця можа, але не робіць
Пагамонім пра цяжкасці і канфлікты стасункаў і пра тое, як іх пазбягаць.
Пачнём з тыповай праблемы, якая бянтэжыць дарослых: многія абавязковыя справы дзіця засвоіла, яму ўжо нескладана сабраць у скрыню раскіданыя цацкі, прыбраць ложак ці скласці звечара падручнікі ў заплечнік. Але яно гэтага ўпарта не робіць! далей »
| 0 |
«Давайма разам!»
Чаму бацькі часта адказваюць «Ты што, маленькі?» і не дапамагаюць дзеткам? Хутчэй за ўсё, яны хочуць прывучыць іх быць самастойнымі, не баяцца цяжкасцяў. Бывае, вядома, не стае часу, нецікава, альбо бацькі самі не ведаюць, як трэба. Усе гэтыя «педагагічныя меркаванні» і «важкія прычыны» - галоўныя перашкоды на шляху далей »
| 0 |
Робіць «НЕ ТОЕ», не слухаецца, раздражняе?
Дзіця нечым занятае, нешта робіць, але “не так”, кепска, з памылкамі.
Увогуле, розныя дзеці па-рознаму рэагуюць на бацькоўскае “не так”: адны сумуюць і бянтэжацца, другія крыўдуюць, трэція бунтуюць:  далей »
| 0 |
Безумоўнае прыняцце: неабходны прынцып
Безумоўна, прымаць дзіця – гэта любіць яго не за тое, што яно прыгожае, разумнае, здольнае, выдатна вучыцца і г.д., а проста так, проста за тое, што яно ёсць!
Бацькі кажуць: “Калі ты будзеш добры, то далей »
| 0 |
Адаптацыя да дзіцячага садка    
З моманту паступленьня дзіцяці ў садок пачынаецца больш самастойнае жыцьцё малыша далей »
| 0 |
Спохваты гневу: шукайце раздражняльнікі - і абмінайце іх!    
Кепскія навіны: Вашае дзіця дарасло да ўзросту "жахлівых двухгодак" - спохваты гневу робяцца непазьбежнымі далей »
| 0 |
|