Самыя папулярныя старонкі

Чаму няма ў нашай мове літары "Щ". Адкуль у нашай мове апостраф. Чаму ў нашай мове літара "І" з лацінскага алфавіта. Чаму "Ў" шапачку носіць. далей »

казка пра пошукі сябе. далей »

Жылі два страусяняці – Фу ды Фі. далей »

Глядзіце, гэта Арэшкавая вёска. Яна месціцца акурат у сярэдзіне Міртавага лесу. Тут няшмат дамоў, затое каля кожнага дома ёсць садок з яблынькамі і грушамі, абрыкосамі і арэшнікамі. далей »

Жыў-быў дзед. І гэта быў не проста дзед, а Дзед Мароз. І жыў ён не абы-дзе, а ў нас, у Беларусі. Некаторыя кажуць, што яго радзіма дзесьці ў Лапландыі, але гэта няпраўда. Ніякіх сумневаў быць не можа — Дзед Мароз жыў і жыве... далей »

— Дачушка, — сказала маці Восень маленькай Дажджынцы, — ты паляціш на Зямлю і бу­дзеш прадвесніцай Вялікага Дажджу. далей »

У адной нямецкай вёсачцы, якая прытулілася на ўскрайку дрымучага лесу, жылі хлопчык і дзяўчынка — Ганс і Хельга. далей »

Даўным-даўно гэта было. У дрымучых лясах у суседстве з лю­дзьмі жылі гномы. Людзі, даведаўшыся пра іх незлічонае багацце, сталі паўсюдна перакопваць, рыць зямлю, шукаючы клады. далей »

Прыемна, пагадзіцеся, прачынацца па ўласным жаданні - калі ўсе сны ўжо перагледжаныя і пайшлі фінальныя тытры. І наадварот - неверагодна крыўдна, калі брыдкі звон будзільніка перарывае захапляльны сон на самым цікавым месцы.

Вось і Слімаку было зусім не да спадобы прачынацца пад звон будзільніка, але даводзілася рабіць гэта штодня, каб на працу не спазняцца. Працаваў Слімак ў кінатэатры, у касе, і каб паспяваць да адкрыцця, яму даводзілася далей »

Жыў неяк Заяц. Больш за ўсё на свеце ён не любіў карыстацца грамадскім транспартам, асабліва - трамваем. А рабіць гэта даводзілася штодня: Заяц працаваў бібліятэкарам, і ад яго дома да працы было роўна чатыры трамвайныя прыпынкі. далей »

Я знаў аднаго хлопчыка, які быў сям’ю хлопчыкамі. Ён жыў у Рыме, зваўся Паола, а ягоны бацька кіраваў трамваем.
Але ж ён жыў таксама ў Парыжы, зваўся Жан, і ягоны бацька працаваў на аўтамабільным заводзе. далей »

Аднойчы хлопчык па імені Таніна пайшоў у школу, не зрабіўшы ўрокі. Ён вельмі хваляваўся, уяўляючы, як настаўнік яго выкліча.
“Эх, - сказаў ён сам сабе, - калі б можна было стацца невідзімкам...” далей »

Велікодная казка для самых маленькіх і разумных.
Жыў-быў дзед, жыла-была баба, і была ў іх курачка раба. Знесла курачка яечка, не белае, не рудое, ніякае якое, а залатое. Рады дзед, рада баба – надта ж прыгожае яечка! А якое ж, мусіць, смачнае... далей »